Pejzaż wysokogórski z okresu lata (Pireneje), rozświetlony promieniami słońca. Na pierwszym planie dwa jasno oświetlone zbocza górskie, ułożone w literę V, o niestabilnej, osypującej się powierzchni, porośnięte miejscowo porostami, z pniami połamanych drzew i leżącymi połamanymi gałęziami. Na zboczu z lewej strony widoczna w oddali grupa wysokich sosen i pojedyncze wysmukłe drzewo. Obszar ten malowany jest jasnymi ugrami, żółcieniami i tonami zieleni. Nieco dalej widoczny jest masyw zacienionych wzniesień, malowanych ciemnymi szarościami i tonami brunatnymi, który przy lewej krawędzi obrazu z wysokim, a w centrum z grupą niższych szczytów. W dolinie pomiędzy szczytami widoczne są korony wysokich sosen malowane tonami brunatnymi i oliwkową zielenią. Widok zamykają dwa wysokie, rysujące się w ostrych skosach, skaliste szczyty po prawej stronie, w kolorach  jasnych szarościami i tonów niebieskich, dopełnione partią pogodnego, zasnutego obłokami szaro-niebieskiego nieba.

W lewym dolnym narożu sygnatura autorska pisana kursywą, lekko ukośnie: "Szermętowski / 1861 / Paryż ".