Studiował na ASP Krakowie (malarstwo i scenografia) u Ignacego Pieńkowskiego i Karola Frycza (dyplom 1939). W 1942 stworzył Teatr Podziemny, a 1955 awangardowy teatr CRICOT 2 w Galerii Krzysztofory, Kraków (sławne przedstawienia Umarła klasa, 1975, Wielopole, Wielopole, 1980), 1947 roczny pobyt w Paryżu, 1957 współtwórca drugiej Grupy Krakowskiej, twórca wielu tekstów i manifestów o sztuce, w ostatnim okresie życia stały pobyt we Florencji, nagrodzony Prix Rembrandt Fundacji Goethego, Bazylea 1978, Medalem Arts et Lettres Ministra Kultury Francji 1982 i przez Fundację im. Alfreda Jurzykowskiego, Nowy Jork 1992. Brał udział na uznanej wystawie Documenta 2 i 6 (cykl pięcioletni, 1959, 1977) w niemieckim Kassel i Biennale w Wenecji. Wczesna praca znanego w całej Europie artysty łączącego wiele sztuk, tutaj dobry przykład zafascynowania francuskim kubizmem, jednocześnie występują tu już dwa, jak się później okaże, podstawowe dla jego sztuki rekwizyty, do których wielokrotnie będzie się odwoływał, tak, jeśli chodzi o obrazowe collages, jak happening i teatr CRICOT 2 - parasol i krzesło. „Wyobraźnia artysty nie jest ograniczona rzeczywistością, lecz się w niej obraca.”

Obraz w 2006 roku był prezentowany na Galerii Sztuki Polskiej XX wieku w Muzeum Narodowym w Krakowie.

Stała Galeria MNKi.