Studiował na ASP w Warszawie (pracownia Stefana Gierowskiego, dyplom 1971), od 1996 profesor na macierzystej uczelni (Wydział Wzornictwa Przemysłowego). Bardzo dobry polski hiperrealista, ale o bardzo indywidualnej manierze, zafascynowany Młodą Polską i europejskim fin-de-sièclem. W 2003 Galeria Zachęta w Warszawie przygotowała jego wielką retrospektywę W nieruchomym punkcie. „…[chodzi o to] by przez rekonstrukcję (niekiedy przekształcenie) pewnych chwil, miejsc, sytuacji, twarzy ludzkich, banalnych przedmiotów, wszystkiego, czego byłem świadkiem, a co należy już do przeszłości – dotrzeć do sedna rzeczywistości i jej tajemnicy. Do świata zastygłego, istniejącego poza codziennością i potocznym przyzwyczajeniem. Świata przesyconego nostalgią, niepokojem, klimatem niewysłowionego – paradoksalnie jakby na granicy snu czy halucynacji …”.