Stefan Żeromski - cytaty

  1. Człowiek - jest to rzecz święta, której krzywdzić nikomu nie wolno
  2. To rzecz szczególna, że z Polakiem wszystko zrobić można pochwałą, nic naganą…
  3. Wyniosła duma potrzebna jest człowiekowi jak kij: służy do podpory i do obrony
  4. Mieć w rękach swych możność wyprowadzenia z nagiej ziemi czegoś tak tajemniczego, cudnego w swej budowie, w swym życiu i śmierci, jak kłos pszeniczny, nie jestże to być współtwórcą cudu?
  5. Każdy ma swoje miejsce ulubione w dzieciństwie. To jest ojczyzna duszy
  6. Uczucie miłości dla narodu swego jest niepojęte a niespożyta, tak samo, jak uczucie miłości dla rodziców i rodziców dla dzieci
  7. Moja ludzkość to Polacy, mój wszechświat - to moja ziemia, a mój Bóg-to Ojczyzna...
  8. Pierwiastek dobra leży w naturze naszej jak główny atom istnienia.
  9. Wszystkim rządzi przypadek, szczęście, kaprys doli.
  10. Lot bez skrzydeł sprowadza zawsze upadek, a lot z cudzymi skrzydłami musi rzucić w błoto poniżenia wcześniej czy później.
  11. W wielkim mieście tak dobrze można zdziczeć jak w wielkim lesie.
  12. Żadnego piękna absolutnego nie ma.
  13. Dzieło sztuki powstające powinno być wyższe nad wszystko, co dotąd było, musi zwalczyć wszystko, co było, wznosić się ponad całą przeszłością.
  14. Muzyka - to najlepsza towarzyszka i opiekunka nasza. Bez niej myśl nie miałaby skrzydeł. (...)A gdy dusza boli – muzyka występuje jako dobra siostra.
  15. Sztuka – to oszukiwanie, lecz jeśli oszukuje tak, że aż współczujesz biednym wkracza w granicę mistrzostwa.
  16. Walka z miłością to walka niemal z życiem, bo miłość jest życia rdzeniem.
  17. Ażeby zrozumieć dobrze kobietę, którą się kocha, trzeba być prowadzonym przez nią po drodze, która prowadzi do szaleństwa...
  18. Kochając – nie warto i po prostu nie można wdawać się w rozumowanie i refleksje. Logika miłości z logiką rzeczywistą nie może zgodzić się nigdy.
  19. Diabli stworzyli piękność, gorąco, półzmroki, pocałunki, pieszczoty. Potem wołają: ach, ty nieuczciwy!
  20. Kochać – to do grobu, do ostatniej kropli krwi, szalenie, boleśnie, nerwowo, całym sercem, całym uczuciem, całym życiem, bez refleksji, bez rachuby – to nie jest nic złego. To nieraz boli szatańsko, ale daje czuć, że ty masz w piersi serce(...)Ze ty masz pełną pierś uczucia
  21. Kobiety lubują się w ładnych wyrazach splecionych nad ich czołem. Wieniec taki przyjmują nawet od emerytów...
  22. Moralność mieści się we wzroku, a zależy od słońca
  23. Kochając i tęskniąc jesteśmy jakby na innym świecie, na którym bywa się w życiu raz jeden.
  24. Los rzuca czasem natury dobre w las okoliczności złych i tworzy tym sposobem dwulicowość ludzi.
  25. Miłość jest najzupełniej równą minucie wrażenia, jakiego doznaje się na widok wschodu słońca. Ogarnia człowieka niezmierna niecierpliwość, powstająca stąd, że nie wiemy, co się z nami dzieje.
  26. Pierwiastek dobra leży w naturze naszej jak główny atom istnienia. Wierzę w to – i kocham ludzi.
  27. Cnota jeżeli jest sobą, tonie może mieć nagrody. Jest sama z siebie i dla siebie jak zdrowie.
  28. Życia w kozie nie zamkniesz.
  29. Nie bohatera otaczaj pieczą lecz sprawę.
  30. Poezja-wielkie spoidło osamotnionych ludzi na ziemi, wielka pociecha dusz nieszczęśliwych.
  31. Nauka jest jak niezmierne morze(...) Im więcej jej pijesz, tym bardziej jesteś spragniony.
  32. Muzyka jest to wyłom, przez który dusza leci czasem w regiony wolności.
  33. Moja ludzkość to Polacy, mój wszechświat – to moja ziemia, a mój Bóg – to ojczyzna z tym wszystkim, co się w tym wyrazie zamyka.
  34. Przyjaźń wygląda przy uczuciu do kobiety, jak świeca łojowa przy świetle elektrycznym
  35. Nauka to strażnica każdego kroku człowieka, nauka to rozkoszna jakaś kraina, w której błądzisz i nie znasz jej rozkoszy...
  36. Jest to bowiem siła, rola i zadanie prawdziwej i wielkiej poezji, iż ludzi, których na ziemi wszystko rozdziela, różni i od siebie odtrąca (...) na nowo łączy w jedno i samo tylko ludzkie serce w nim odsłania
  37. Porzucam Kielce. Czy wrócę tu jeszcze kiedy-nie wiem. Może nigdy (...)Wrócić do Kielc człowiekiem wielkim-myśl piękna. Ozłocić te mury blaskiem swego imienia.
  38. Kielce! Tyle lat, taka nieskończoność przypomnień, epizodów, taka mnogość przeżytych lat...
  39. Marzę tylko o tym, bym mógł podróżować. Jest to mój złoty sen. Podróżować, czytać i pisać.
  40. Poeta jest to odmiana człowieka, w której do starości żyje dziecko, - lecz sam on dzieckiem nie jest.