Pejzaż ze zbiorów Muzeum Narodowego w Kielcach jest jednym z kilku, które powstały w Hiszpanii, dokąd Wyczółkowski pojechał razem z Feliksem Mangha Jasieńskim w 1905 roku. Analogiczny pejzaż przedstawiający aleję cyprysową z wysokimi górami otoczonymi chmurami na dalekim horyzoncie, z tego samego ujęcia i podobnie rozwiązaną kolorystycznie posiada w swoich zbiorach Muzeum Narodowe w Krakowie. W zasadzie jedyną rzeczą, którą różnią się obie prace, są wymiary, obraz ze zbiorów kieleckich jest nieco mniejszy.

Długa aleja biegnąca w głąb przedstawienia i zakręcająca w prawo obsadzona jest po obu stronach monumentalnymi cyprysami tworzącymi gęsty szpaler. Część z nich jest równo  przystrzyżona, kilka wierzchołków i młodych pędów wybija się w górę przełamując równą krawędź. Lekko rozwichrzone czubki drzew harmonizują ze strzępiastymi obłokami. Aleja rozmalowana jest dynamicznie, głębokie cienie kontrastują z jasną, oświetloną partią mieniącej się w słońcu drogi. Błękit nieba na horyzoncie, stapia się z ośnieżonymi szczytami wysokich gór.