Największy rozkwit gdańskich cechów stolarsko-snycerskich przypada na II poł. XVII wieku. Wtedy to wykształcił się w gdańskim meblarstwie lokalny odrębny styl, bazujący wprawdzie na osiągnięciach innych ośrodków północnoeuropejskich, lecz mający swój indywidualny charakter. Spośród wytwarzanych w Gdańsku mebli największą sławą cieszyły się wielkie szafy sieniowe. Najdoskonalszą formę osiągnęły one około 1700 roku.

Ekspozycja stała, Dawny Pałac Biskupów Krakowskich