Kompozycja

KompozycjaKompozycja
Tadeusz Kantor (1915–1990)
ok. 1963
olej, płótno
129,5 x 78 cm
sygn. p.d.r.:
Kantor
zakup 1962
MNKi/W/225


Przed założeniem teatru Cricot 2 Tadeusz Kantor próbował znaleźć swój styl w malarstwie sztalugowym, w którym odwoływał się do kilku europejskich stylistyk awangardy. Omawiany obraz jest modelowym przykładem taszyzmu (informelu), kierunku bardzo w Polsce popularnego. Dla Kantora był tylko epizodem bez żadnych konsekwencji twórczych, świadectwem poszukiwań, aczkolwiek w zupełności mieszczących się w granicach autorskiej filozofii sztuki: „Dla mnie awangarda (...) to jest konieczność ujawniania się, odkrycia całego siebie pomimo zagrożenia (...) nie jestem w sztuce scjentystą. Pojmuję sztukę w kategoriach poezji i psychologii”. „Sztuka jest terenem, na którym realizuje się przyszła wolność człowieka.” (W. Borowski, Tadeusz Kantor, Warszawa 1982)



 

Wystawy 

Malarstwo Polski Ludowej – Tendencje – Kierunki, MNKi 1979;

Współczesne malarstwo polskie ze zbiorów Muzeum Narodowego w Kielcach, MNKi 1998/1999.

 

Oprac. Iwona Rajkowska

Bibliografia 

Rajkowska I., Współczesne malarstwo polskie ze zbiorów Muzeum Narodowego w Kielcach / The Polish Contemporary Painting at the National Museum in Kielce, Kielce 2007, s. 80–81, poz. 32.
Zbiory malarstwa polskiego. Katalog, oprac. B. Modrzejewska, A. Oborny, Warszawa 1971, s. 32. 

Powrót