Dokument króla Aleksandra Jagiellończyka odnoszący się do dóbr Orawa

Dokument króla Aleksandra Jagiellończyka odnoszący się do dóbr Orawa Polska, Kraków, 12.02.1502 Dokument króla Aleksandra Jagiellończyka odnoszący się do dóbr Orawa
Polska, Kraków, 12.02.1502
pergamin, wosk, lak
wys. 18,5, szer. 34 cm
MNKi/H/734

Prezentowany dokument jest jednym z najstarszych w kolekcji historycznej Muzeum Narodowego w Kielcach. Został sporządzony 12 lutego 1502 roku w Krakowie i potwierdza wcześniejszy dokument króla Jana Olbrachta, w którym Jan, Andrzej, Prokop i Paweł Ossolińscy zrzekają się praw do dóbr Orawa na rzecz Jana Komorowskiego z Żywca.

 

 

Dokument króla Aleksandra Jagiellończyka odnoszący się do dóbr Orawa

 

 

Jan Ossoliński herbu Topór (zm. 1504) – marszałek dworu i podkomorzy lubelski – był najstarszym synem Andrzeja Ossolińskiego i Katarzyny, córki Mikołaja
z Prawiednik, sędziego ziemskiego lubelskiego. Wspomniani wcześniej Andrzej, Paweł oraz Prokop – chorąży lubelski – byli jego braćmi. Z początkiem XVI wieku rodzina mierzyła się z długami i stopniową utratą majątku. W 1501 roku Jan Ossoliński zawarł porozumienie z Janem Komorowskim w sprawie dóbr orawskich, co zostało potwierdzone w następnym roku przez Aleksandra Jagiellończyka.

Dokument króla Aleksandra Jagiellończyka odnoszący się do dóbr Orawa

 

 

Dokument składa się z karty pergaminu z pliką w dolnej części, pośrodku której znajduje się otwór z przewleczonym paskiem pergaminu i z przytwierdzoną lakową pieczęcią mniejszą koronną Aleksandra Jagiellończyka, umieszczoną w woskowej miseczce. W części centralnej pieczęci widoczna jest ukoronowana, czteropolowa tarcza z Orłem i Pogonią na przemian, którą podtrzymują dwa gryfy usytuowane obustronnie. W otoku widnieje inskrypcja: „S S P DOI ALEXANDRI DEI GRA REGIS POLONIE MAGNI DUCIS LITHUAE”. Rękopis został sporządzony w języku łacińskim. Tekst rozpoczyna intytulacja z ozdobnym inicjałem – literą „A” o wysokości 15 cm z ozdobnikami na lewym ramieniu. Na odwrocie dokumentu znajdują się dwa teksty, będące jego streszczeniem.

Oprac. Natalia Świeboda

 

Bibliografia

Dziadek J., Najstarsze zabytki piśmiennictwa średniowiecznego w zbiorach Muzeum Narodowego
w Kielcach. Komentarz. Edycja. Tłumaczenie
, „Rocznik Muzeum Narodowego w Kielcach” 2016, t. 31, s. 153–204.

Główka J., Pieczęcie w archiwaliach Działu Historii Muzeum Narodowego w Kielcach, „Rocznik Muzeum Narodowego w Kielcach” 1993, t. 17, s. 215–227.

Labuda G., Codex Myszkovianae Ordinationis Diplomaticus, Chroberz 1940.

Maszczyński T., Ryszewski B., Zbiór archiwaliów w Muzeum Świętokrzyskim w Kielcach, „Rocznik Muzeum Świętokrzyskiego” 1964, t. 2, s. 375–378.

Najcenniejsze zabytki Muzeum Narodowego w Kielcach, red. A. Kwaśnik-Gliwińska, Kielce 2008.

Polski słownik biograficzny, t. 24, z. 100, red. E. Rostworowski, Wrocław–Warszawa 1979, s. 401–402.

Powrót