Dzwonek z wizerunkiem Napoleona

Dzwonek z wizerunkiem Napoleona
2. połowa XIX wieku
mosiądz
11 x 5,6 cm
MNKi/S/73

Zgodnie z przekazem Zuzanny Sienkiewiczowej – synowej Henryka Sienkiewicza i pierwszej kustosz muzeum w Oblęgorku – prezentowany dzwonek nie należał bezpośrednio do autora Trylogii. Jest to jednak przedmiot niezwykle charakterystyczny dla epoki, w której żył pisarz.

Dzwonek ma kształt odwróconego kielicha, a jego uchwyt stanowi stojąca figurka cesarza Napoleona Bonaparte. Na brzegu i w górnej partii płaszcza widoczny jest misterny ornament z ukośnych pasków, między którymi umieszczono drobne perełki, oraz centralny motyw w formie jodełki. Napoleon przedstawiony jest w mundurze z epoletami, wysokich butach i charakterystycznej dwurożnej czapce. Przy boku nosi szablę, a ręce ma skrzyżowane na piersi. Ciężar ciała opiera na prawej, nieco wysuniętej nodze, co nadaje figurze wyraz zdecydowania.

Tego typu dzwonki cieszyły się dużą popularnością w czasach Sienkiewicza. Sam pisarz często korzystał z podobnych podczas pracy w swoim gabinecie – służyły mu one do przywoływania służby. Był to element codziennego rytuału twórczego: Sienkiewicz cenił skupienie i ciszę, a dźwięk dzwonka oznaczał, że można wejść do jego pokoju. Na ten sygnał zjawiał się lokaj, gotów wysłuchać polecenia gospodarza.

Oprac. dr Łukasz Wojtczak