WIDZIALNE/NIEWIDZIALNE
Wystawa „WIDZIALNE/NIEWIDZIALNE. Między nauką a sztuką” przedstawia zderzenie dwóch, wydawałoby się odrębnych światów.
Nauka: na ekspozycji zostaną zaprezentowane wielkoformatowe wydruki zdjęć przestrzeni kosmicznej z NASA Jet Propultion Laboratory oraz zdjęcia zderzeń cząstek elementarnych pochodzących z Europejskiej Organizacji Badań Jądrowych CERN w Genewie.
Sztuka: zdjęcia te zostaną zestawione z pracami artystów z Instytutu Sztuk Pięknych Uniwersytetu Jana Kochanowskiego w Kielcach: Ewy Pełki, Urszuli Ślusarczyk, Ryszarda Ługowskiego, Wiesława Łuczaja i Jana Walaska.
Realizacja prof. Wiesława Łuczaja inspirowana jest liczbami. W swojej twórczości artysta korzysta z danych statystycznych lub liczb losowych, generowanych przez komputer. Tworzy dyskursywną geometrię. Niewielkie w skali obrazy interpretowane są jako wizualizacje zderzeń cząstek, orbity planet, słoje drzew, jako zapisy zjawisk, czasu lub ruchu.
Prezentowana przez prof. Ryszarda Łukowskiego instalacja CANIS MAJORIS z założenia odsyła widza do skojarzeń z Syriuszem - psią gwiazdą. W instalacji użyty zostanie m. in. amatorski refraktor 132 mm sugerujący obserwacje astronomiczne. Widz zaglądając do okularu teleskopu obejrzy inną rzeczywistość niż się spodziewał. Praca ta w humorystyczny sposób ukazuje nasze przyzwyczajenia myślowe i schematy w ocenie sytuacji.
Według prof. Ewy Pełki „sztuka to forma medytacji prowadzącej do odkrycia struktury świata i tajemnicy bytu”. W malarskim cyklu „Żywioły” jedną z wizualnych inspiracji stanowią m.in. dokumenty z eksploracji kosmosu. Świadomość nieskończoności wszechświata, w tym istnienia „wszechświata we wszechświecie” (vide: czarne dziury) każe zachować pokorę wobec współtworzących go żywiołów. Każdy z nich (a człowieka artystka pojmuje jako piąty żywioł) nieujarzmiony niszczy, uspokojony daje życie i możliwość jego przetrwania.
Prof. UJK dr hab. Urszula Ślusarczyk zwraca uwagę na to, że niezależnie od naszej woli zostajemy postawieni wobec zagadki i zarazem nieuchronności czasu. Jako artystkę interesuje ją zjawisko czasu zapisywanego w materii m.in. detali architektonicznych. Stąd wywodzi się cykl prac „Ślady czasu” i jego kontynuacja w serii zatytułowanej „W stronę przezroczystości”.
Według prof. UJK Jana Walaska w sztuce są dwa podmioty, twórca przekazujący swoją wizję i odbiorca. Dla nauki istnieje byt rzeczywisty, który jest analizowany, poznawany od ogółu do szczegółu, od pytań kosmologicznych po badania świata dotykalnego zmysłami i aparaturą. Sztuka jest wytworem wyobraźni, a więc jej spełnionym marzeniem, zapisanym w rozlicznych dziełach i na przeróżnych materialnych nośnikach. W XX wieku i obecnie sztuka i fizyka osiągnęły wysoki poziom abstrakcji. Niektórzy naukowcy i artyści twierdzą, że fizyka XX i XXI wieku i obraz świata, jaki nam ona ukazuje, to również dzieło sztuki.
Wystawa organizowana wspólnie z Uniwersytetem Jana Kochanowskiego w Kielcach. Wernisaż odbędzie się 10 października w Muzeum Dialogu Kultur. Ekspozycję będzie można oglądać do 7 stycznia 2014 roku.
Do pobrania:
Partnerzy
 |
 |
Patronat honorowy
Patronat medialny
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
