Karol Stanisław Radziwiłł herbu Trąby (1669 -1719) był kanclerzem wielkim litewskim od 1698, podkanclerzym litewskim od 1690, koniuszym wielkim litewskim od 1686, stolnikiem wielkim litewskim od 1685, ciwunem wileńskim, starostą przemyskim (1687–1719), starostą człuchowskim w latach 1689–1719. Za swe zasługi dla Rzeczpospolitej został uhonorowany Orderem Orła Białego.

To wizerunek mężczyzny w sile wieku ukazanego do talii, lekko zwróconego w lewo, lecz patrzącego wprost na widza. Model ma pełną twarz, ciemne bystre oczy, siwiejący zarost i krótko ostrzyżone włosy, wąsy zachodzące na usta, podwójny podbródek, a w brodzie w charakterystyczny dołek. Odziany jest według mody polskiej w połyskliwy złocisty żupan z narzuconą nań czerwoną delią przewieszoną przez lewe ramię i spiętą ozdobną zapinką pod szyją.  Jego pierś przecina orderowa błękitna wstęga, a gwiazda Orderu Orła Białego naszyta jest na lewą połę delii. 

Na blejtramie znajduje się trudny do odczytania napis wykonany ołówkiem, który w przeszłości spowodował mylną identyfikację portretowanego.: "KSIĄŻĘ KAROL I Radziwiłł (DZIA(?) PANIE KOCHANKU ORAZ (?)".W rzeczywistości sportretowany to dziad Karola Stanisława Radziwiłła „Panie Kochanku”.