Margrabia ukazany w półpostaci na tle pejzażu, korpus w zbroi, wokół ramion purpurowy, podbity futrem lamparta? płaszcz, na głowie jasna, krótka peruka. Postać zwrócona 3/4 w lewo, lewa ręka opuszczona wzdłuż ciała, prawa ugięta i wsparta na biodrze. Twarz owalna, o pogrubionych rysach, ciemne oczy skierowany na widza, brwi szerokie, uniesione, nos wydatny, szeroki, usta małe. Zbroja typu zachodnioeuropejskiego, materacowana czerwonymi, wycinanymi w półokręgi wypustami pod szyją i na piersi, przez korpus i lewe ramię przełożona błękitna wstęga Orderu Orła Białego. Pod szyją widoczna biała koszula, purpurowy, aksamitny płaszcz skupiony w fałdach przy prawym ramieniu modela, z widocznym fragmentem haftowanej gwiazdy orderowej na brzegu. W tle rozległy, malowany schematycznie pejzaż, z poprzecznymi pasmami rdzawych chmur na tle ciemnego nieba i pniem drzewa wygiętym przy lewej krawędzi płótna. Kolorystyka ciemna, rozjaśniona w rejonie twarzy modela. Światło padające z lewej strony, skoncentrowane na twarzy, osi napierśnika oraz lewym ramienniku. Sygn. na odwrocie obrazu: „An. Misiowski pinxit/ Crac. 1739”.

Franciszek Wielopolski (ok. 1665-1732), wojewoda sieradzki (1720-1728), wojewoda krakowski (1728-1732), wielkorządca krakowski z nadania Stanisława Leszczyńskiego (1702-1705), starosta żarnowiecki 1669, starosta przemyski (1700), starosta lanckoroński (1703-1710), starosta bocheński (1704), margrabia Wielopolski Gonzaga Myszkowski, VIII ordynat pińczowski.