Pełnoplastyczne popiersie Jana Zamoyskiego (1541-1605), polskiego magnata, kanclerza, sekretarza królewskiego, hetmana wielkiego koronnego wykonane przez francuską firmę platerową Christofle, która wykonywała również plastykę techniką galwanizacji czego przykładem jest powyższe popiersie. Hetman przedstawiony jest w popiersiu, na wprost. Ma na sobie koszulę z rozpiętym kołnierzykiem, na nią ma nałożoną delię z futrzanym otokiem zawiązaną pod prawym ramieniem. Bogato udrapowana delia swobodnie opasa magnata otaczając jego tors, tworząc bardzo ruchliwą, światłocieniową przestrzeń. Popiersie osadzone jest na pojedynczej plincie, które z tyłu łączy się z delią. Głowa skierowana ¾ w prawo. Twarz pociągła o prostych regularnych rysach, duży nos, wyraziste mocno osadzone oczy, charakterystycznie wysunięta do przodu dolna warga, nad nią duże sumiaste wąs gładko przystrzyżone oraz mocno zaznaczony podbródek. Włosy hetmana zaczesane do tyłu, na czubku pozostawione kilka pojedynczych kosmyków układających się w górę.

Technika galwanizacji polegała na naniesieniu na model wykonany w dowolnej technice łatwo usuwalnej warstwy przewodzącej dobrze prąd elektryczny. Po wykonaniu odbitki w cienkościennej blasze model był odłączany i wykorzystywany do dalszych odbitek jeśli nie był zbyt trudny. Technikę tą wynalazł niemiecki naukowiec żydowskiego pochodzenia Moritz Hermann Jacobi (1801-1874). Firma Christofle, wykonawca powyższego popiersia, w połowie XIX wieku udoskonaliła tą technikę co pozwoliło im na wykonywanie odbitek w jakimkolwiek materiale oraz co ważne mogli wykonywać bardziej skomplikowane rzeźby i dodatkowo w większej ilości.