Wydarzenie przedstawione na prezentowanym obrazie – ukazanie się Zmartwychwstałego Chrystusa nad jeziorem Genezaret i cudowny połów ryb, opisuje Ewangelia św. Jana (J 21, 1-14). Zgodnie z opisem artysta przedstawił siedmiu apostołów w momencie, gdy przybijają do brzegu z sieciami pełnymi ryb i próbują wynieść je na brzeg. Nieco z boku przedstawiony został jeszcze jeden mężczyzna, odwrócony od pozostałych, w czarnej czapie, ze sznurem w rękach. W głębi kompozycji, po prawej stronie widzimy skalisty brzeg, na nim zamek, zaś poniżej Arkę Przymierza. Do brzegu przybija niewielka łódka z dwiema osobami.

Tak pokrótce opisać można treść prezentowanego obrazu.

Są jeszcze treści symboliczne, jedne wynikające z ewangelicznego zapisu, inne to już „dodatek” autora obrazu. Jak wspomniano wcześniej, scena rozgrywa się jakby w dwóch przestrzeniach. Uczniowie ukazani są w chyboczącej się, targanej wiatrem łodzi z poszarpanym żaglem, Chrystus stoi na stałym lądzie. Uczniowie znajdują się w miejscu niestałym, niepewnym, miotanym żywiołami, na morzu kryjącym w ciemnej toni niebezpieczeństwo – słowem w przestrzeni ziemskiej. Chrystus na brzegu, w miejscu niezmiennym, bezpiecznym, stabilnym – w przestrzeni boskiej. To wyraźne zaakcentowanie, że przedstawione zostały tu dwa światy. Przed śmiercią Jezus towarzyszy swoim uczniom w połowach (tak cudowny połów opisany jest w Ewangelii św. Łukasza), płynąc wraz z nimi uciszył burzę. Na omawianym obrazie widzimy Chrystusa, który ukazuje się uczniom już po zmartwychwstaniu, to spotkanie żyjących na ziemi uczniów z wiecznie żyjącym Synem Bożym, który z tego nowego miejsca wciąż jest obecny w ich życiu. Wszak to spotkanie zakończyło się powołaniem Piotra. Akcentuje to stałą obecność Chrystusa w życiu Kościoła. Stąd, jak można sądzić, w tle przedstawienia zobrazowana została osadzona na skale Arka – symbolizująca m.in. Kościół.

Sygnowana wersja tego obrazu (olej na płótnie) znajduje się w zbiorach prywatnych.