Józef Franciszek Sołtyk herbu własnego (zm.1735), wicemarszałek Trybunału Głównego Koronnego w 1723 roku, kasztelan lubelski w latach 1731-1735, kasztelan bełski w latach 1724-1731, podczaszy podolski, był synem Aleksandra Nikodema Sołtyka i jego pierwszej żony Zuzanny z Gołyńskich oraz ojcem biskupa krakowskiego Kajetana Ignacego oraz Tomasza.

Model, ukazany w całej postaci, stojący na tle konwencjonalnego wnętrza pałacowego z kolumną i podwieszoną kotarą, lekko zwraca się w lewo i patrzy na widza. To dojrzały mężczyzna o wyrazistych rysach, wysoko podgolonym czole i charakterystycznych wąsach. Ma na sobie zbroję, a na niej okrywający postać w układzie spiralnym zielony płaszcz podbity futrem i spięty pod szyją. W prawej dłoni mężczyzna trzyma regiment dowódcy wojskowego, lewą podpiera lewy bok z przytroczoną doń białą bronią.

Po prawej stronie obrazu na wysokości kolan portretowanego napis minuskułą umieszczony na kolistym polu w wieńcu laurowym: "Józef Sołtyk za Panowania N: Augusta drugiego króla Polskie / go Kasztelan Bełski / potym Lubelski Regi / mentarz Woyska / Koronnego"

Obraz pochodzi z mienia podworskiego Popielów w Kurozwękach w dawnym powiecie Stopnica. Obecnie depozyt Popielów w muzeum.