Michał Aleksander Sołtyk herbu własnego (zm. 1766) był kasztelanem sandomierskim w latach 1757–1761, kasztelanem wiślickim w latach 1748–1757, chorążym sandomierskim w latach 1738–1748, stolnikiem sandomierskim w latach 1732–1738, łowczym sandomierskim w latach 1724–1732, łowczym podolskim w latach 1720–1724.

W 1758 roku został odznaczony Orderem Orła Białego.

Całopostaciowy portret na neutralnym tle przedstawia mężczyznę w sile wieku stojącego w swobodnym kontrapoście z tułowiem lekko zwróconym w prawo, a głową w lewo.  Jego pełną, gładką twarz okala siwa ufryzowana peruka. Ubrany jest w paradną zbroję, na którą ma narzuconą czerwoną pelerynę podbitą ciemnym futrem i spiętą ozdobną zapinką. Na lewej piersi widnieje naszyta gwiazda orderu Orła Białego, a sam order na błękitnej przewiązanej przez tors na zbroi wstędze spoczywa na prawym biodrze, przy szpadzie. W lewej dłoni model trzyma regiment.

W lewej dolnej części portretu, pod odwiedzioną prawą ręką modela widnieje napis tytułowy:

"Michał Sołtyk / za panowania N: Augusta / trzeciego Króla Polskiego / Kasztelan Wiślicki Sandomierski Rotmistrz zna /ku Pancernego Orderu / Orła Białego / Kawaler"

Obraz pochodzi z mienia podworskiego Popielów z Kurozwęk w dawnym powiecie Stopnica. Obecnie depozyt Popielów w muzeum. Popielowie odziedziczyli Kurozwęki, w tym pałac z wystrojem ruchomym - po Sołtykach; portrety przodków dekorowały jadalnię pałacu do wybuchu II wojny światowej.