Ludwika Józefa Dorota z Łosiów herbu Dąbrowa (1755-1820) była żoną Antoniego Jastrzębskiego, a po jego śmierci Remigiana Felicjana Karnickiego herbu Kościesza, matką Kajetana Cyriaka Karnickiego i sześciorga innych dzieci z dwóch małżeństw.

Na portrecie kobieta w średnim wieku ukazana jest na tle schematycznie zaznaczonego pejzażu w niskim popiersiu, lekko zwrócona w prawo i patrząca wprost na widza. Wokół jej szerokiej, lekko nabrzmiałej jasnej twarzy z rumieńcami na policzkach i ledwie widocznym uśmiechem na ustach piętrzy się fryzura z drobnych loczków. Wydaje się, że strój modelki jest strojem ślubnym, ale w momencie zawierania drugiego małżeństwa Ludwika miała około 25 lat, a kobieta na portrecie jest dużo starsza. Jeśli autorem portretu rzeczywiście byłby, jak jest to domniemywane, Franciszek Ksawery Lampi, to musiałby on powstać najprawdopodobniej już po śmierci Ludwiki na zamówienie spadkobierców. Wymaga to dalszych badań. Modelka na portrecie ubrana jest w białą suknię o wysokim stanie z drapowaniem na przodzie stanika i bufiastymi rękawami oraz przezroczysty welon przypięty nad czołem kolistą zapinką. Stroju dopełnia biżuteria: kolczyki i naszyjnik z pereł. 

Na blejtramie widnieje napis wykonany ołówkiem: "Ludwika z Łosiów Remigianowa Karnicka".

Obraz pochodzi z mienia podworskiego Morstinów z Kobylnik w dawnym powiecie Pińczów.