Scena wielopostaciowa, historyczna. Na pierwszym planie, pośrodku - trzej konni dowódcy, pośrodku Józef Piłsudski na Kasztance. Drugą linię dowódców sztabu stanowią dwaj konni. W głębi - w perspektywie ulicy dochodzącej do północno-wschodniego naroża zespołu katedry kieleckiej (z wieżą-dzwonnicą na przodzie) - widoczni są piesi strzelcy, maszerujący z karabinami na ramionach. Wszyscy wojskowi w szaro-błękitnych mundurach i czapkach. Po obu stronach obrazu, wzdłuż domów: parterowych po stronie prawej, a piętrowej kamienicy po stronie lewej - stoją przechodnie. Po stronie lewej kobieta w ciemnej sukni i kapeluszu, w pantoflach na wysokich obcasach (3/4 tyłem - zwrócona w lewo) podaje kwiaty oficerowi konnemu. Za nią - dzieci: dziewczynka ukazana w podskoku, w różowej sukience i takim kapeluszu (en face, z głową ku stronie prawej), z bukiecikiem kwiatów oraz chłopiec-skaut (3/4 tyłem, zwrócony w lewo) o złożonych dłoniach. Domy są oddane niemal umownie; wyróżnia się po stronie prawej wejście do sklepu (lub warsztatu) z szyldem pod okapem. Natomiast katedra w głębi oddana dość szczegółowo: prezbiterium otoczone zieleniejącymi drzewami, nawa boczna północna z oknami, na dachu - wieżyczka sygnaturki. Ściany kościoła - podobnie jak masywnej dzwonnicy - biało tynkowane. Nad zabudową - bezchmurne niebo. Światło pada od strony lewej.