Sielskie okolice Biecza należały do ulubionych plenerów znakomitego pejzażysty ze szkoły Stanisławskiego- Stanisława Kamockiego. Ta położona w południowo-wschodniej części Polski, w obrębie historycznej Małopolski, miejscowość, zwana „perłą Podkarpacia”,  mogła zachwycać nie tylko licznymi reliktami historii, ale i malowniczym położeniem wśród łagodnych wzgórz. Zapewne spokój i sielskość okolicy zachwyciły pejzażystę i na tyle mocno przykuły jego uwagę, że nie odmówił sobie wielokrotnego powtarzania tych samych motywów.

Jednym z pejzaży z odległą panoramą Biecza jest kielecki obraz „Biecz o zachodzie słońca”. Zza łanu zboża na pierwszym planie wyłania się sylweta zabytkowego miasta. Zespołowi budowli miejskich po lewej stronie malarz przeciwstawił leżącą po prawej stronie rozległą nizinę z rozlewającą po niej swe wody malownicza rzeką Ropą. To charakterystyczny układ wielu pejzaży Kamockiego.  Równie charakterystyczna dla jego twórczości jest wysoko zarysowana linia horyzontu.