Zbiory online
Pani z pieskiem. Portret Włodzimiery Lipońskiej
Informacje o obiekcie:
Dział / Oddział: | Malarstwo i rzeźba |
Typ obiektu: | Obraz |
Datowanie: | ok.1931 |
Autor: | Olga Boznańska (1865-1940) |
Technika: | olej |
Materiał: | tektura |
Wymiary: | 71 x 50 cm (88 x 67 x 7,5 cm) |
Nr inwentarzowy: | MNKi/M/98 |
Portret Lipońskiej (1907–1949) pędzla Olgi Boznańskiej powstał podczas kilkumiesięcznej wizyty artystki w Polsce trwającej od jesieni 1930 do lata 1931 roku. Wkrótce potem został zaprezentowany na pierwszej wystawie monograficznej malarki w Krakowie, urządzonej w gmachu Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych w listopadzie 1931 roku. Zawieszony w centralnej części ściany ekspozycyjnej, był jedną z największych kompozycji. Do niedawna uważano go za portret Jadwigi Lipońskiej jednak cenne wskazówki biograficzne Urszuli Kozakowskiej-Zauchy z Muzeum Narodowego w Krakowie pozwalają na zmianę imienia portetowanej na Włodzimierę.
Włodzimiera Lipońska (1907-1949) była córką Włodzimierza Lipońskiego, znanego krakowskiego protetyka i dentysty, przyjaciela artystów i kolekcjonera, właściciela kamienicy, w której mieściła się Jama Michalikowa. Dziunia, bo tak ja nazywano zostałą żoną Tadeusza Stefańskiego, ze słynnej muzycznej rodziny Stefańskich, pianisty i dyrektora Teatru Muzycznego w Krakowie. Lipońskiego sportretował m.in. Jacek Malczewski. Portret Dziuni jako dziewczynki namalował natomiast Teodor Axentowicz. Z kolei w Muzeum Podlaskim w Białymstoku znajduje się portret pędzla Boznańskiej z 1912 roku ukazujący matkę Dziuni, żonę Włodzimierza – Agnieszkę z Rybarskich Lipońską (1879–1959).
Portret Włodzimiery został namalowany w typowej dla Boznańskiej, wrażliwej, „impresjonistycznej” technice. Piesek siedzący na kolanach portretowanej może być jej własnym pupilem, ale też zwierzakiem samej Boznańskiej, ponieważ przyjechała ona z Paryża z pieskiem Bobym, wygladającym na zdjęciach bardzo podobnie do tego na obrazie.