Wizerunek przez wiele lat uchodził za portret ojca artysty, pod takim też tytułem funkcjonuje w części literatury. W istocie przedstawia on Błażeja Głowackiego, czyli ojca żony malarza - Anastazji, znanego krakowskiego organmistrza. Osobę portretowanego udało się zweryfikować, dzięki archiwalnemu zdjęciu przechowywanemu w kieleckich zbiorach. Podobieństwo, czy wręcz tożsamość przedstawienia malarskiego i fotografii, wskazywać może na to, że portret powstał najprawdopodobniej w oparciu o wskazane zdjęcie.

Portret przedstawia mężczyznę w starszym wieku, ukazanego w popiersiu, en face. Jego twarz o wyrazistych rysach,  z wysokim czołem z mocno zarysowanymi, podłużnymi zmarszczkami i ciemnymi oczami, okolona jest krótkimi, ciemnymi włosami. Ściągnięte brwi i głębokie bruzdy wokół wąskich, zaciśniętych ust przydają twarzy surowy wyraz. Taka wyrazistość rysów nieczęsta jest w portretach Hadziewicza, zwykle wygładzonych, z delikatnym światłocieniem budującym bryłę. Tu modelunek oparty jest o mocne kontrasty, podkreślające jak można przypuszczać, rys psychologiczny modela.