Obraz namalowany został, na co wskazuje napis w ramach sygnatury, w Paryżu w 1865 r. W literaturze i wzmiankach prasowych, znaleźć można informacje o kilku wersjach tego tematu, namalowanych przez Szermentowskiego.

W 1865 r., obraz „Wspomnienia”, wystawiony był na wystawie Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie (J. Wiercińska, Katalog prac wystawionych w Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie w latach 1860-1914, Wrocław, Warszawa, Kraków 1969, s. 362). Po roku Szermentowski powtórzył ten motyw, malując kompozycję zamkniętą w ciaśniejszym kadrze, przybliżył nieco postać samotnej kobiety, którą przedstawił w identycznym niemal stroju (ciemna suknia, czerwony kaftan, w rękach trzyma kapelusz), zrezygnował natomiast z zabudowań w tle. Obraz ten znany jest z barwnej reprodukcji zamieszczonej w albumie: Malarstwo polskie w odbitkach barwnych, wydanym nakładem Salonu Kulikowskiego – Gebethner i Wolff [1908]. Jego czarno-biała reprodukcja, znajduje się też w Tygodniku Ilustrowanym (1908 r., nr 7). W Tygodniku Ilustrowanym z r. 1877, znalazła się natomiast reprodukcja obrazu zatytułowanego Jesienne liście, namalowanego jak wskazuje powtórzona na reprodukcji sygnatura, w 1875 r., na którym znów pojawia się na drugim planie, po prawej, scenka przy dworku, natomiast postać kobiety znajduje się na planie nieco bliższym i tym razem namalowana jest w białej, znacznie ozdobniejszej sukni. Eugeniusz Szermentowski (Schummer), w zbiorze opowiadań o malarzach polskich (Młodość, talent, animusz, Warszawa 1958, s 198) wymienia obraz „Wspomnienie 63 roku”, który wg autora, po II wojnie, wywieziony został do Stanów Zjednoczonych. Na obecnym etapie badań, trudno stwierdzić, czy jest to obraz tożsamy z zakupionym do zbiorów MNKi w 2018 roku czy jeszcze jedna z wersji tematu.

W kolekcji MNKi znajdują się 34 obrazy Józefa Szermentowskiego, tym samym, jest to największy zbiór prac tego artysty w zasobach muzealnych w Polsce. Pochodzą one z różnych okresów twórczości, od wczesnych, z pierwszej połowy l. 50. XIX w., (wśród nich praca, namalowana w 1851 r., najprawdopodobniej podczas pobytu Szermentowskiego u Tomasza Zielińskiego – Święta Rodzina), po dzieła dojrzałe, tworzone już w Paryżu, (m.in. Widok Kępy Puławskiej, za który otrzymał artysta złoty medal na wystawie w Paryżu).