Typowe dla Alfonsa Karpińskiego przedstawienie wnętrza salonu. W sposób bardzo intymny ukazał nam zaciszny wycinek salonu z rozłożystym fotelem obitym błękitnym suknem, komodą, na której stoi biedermeierowski zegar kominkowy z jasną tarczą cyferblatu, brązowym wahadełkiem i alabastrowymi kolumienkami, po jego prawej stronie kwitnąca begonia. Na ścianach obrazy oraz mosiężny kinkiet i dwie okrągłe miniaturki. Światło pada z lewej strony miękko modelując całość wnętrza. To kameralne ujęcie salonu zostało namalowane z charakterystyczną dla artysty manierą, na którą składają się zamglenie oraz zatarte kontury. Taki sposób malowania ukształtował się u niego podczas studiów w Paryżu, dokąd wyjechał po odbytej nauce w Krakowie a następnie w Monachium. Alfons Karpiński jest najbardziej znany z przedstawień kwiatów, portretów kobiecych oraz kameralnych wnętrz takich jak powyższe.