Jan Dobrogost Krasiński (ok. 1640-1717) był synem Jana Kazimierza herby Ślepowron i Urszuli z Grzybowskich herbu Prus i wielce poważanym w swych czasach człowiekiem. Od 1665 roku był pułkownikiem wojsk królewskich, a od 1883 dowódcą własnej chorągwi husarskiej, którą dowodził w bitwie z Turkami pod Wiedniem. Za swe zasługi  w 1688 roku został wojewodą płockim. Był również senatorem i dyplomatą. Jego działalność polityczna nie przesłoniła jego wrażliwości. Znany był jako miłośnik kultury francuskiej i kolekcjoner sztuki.  Portret ukazuje mężczyznę w sile wieku ukazanego do bioder, zwracającego się lekko w prawo, ale patrzącego wprost na widza uważnym spojrzeniem dużych oczu. Jego postawa i strój dodają mu dostojeństwa.  Czarna, zdobiona złotymi elementami zbroja, koronkowe mankiety wyzierające z jej rękawów, biała delikatna chustka spięta kosztowną ozdobną zapinką pod szyją, brokatowy bogaty szal przewiązujący talię to elementy jego ubioru. Modna fryzura a la lion dopełnia obrazu możnego człowieka. Prawą ozdobioną pierścieniem dłoń mężczyzna wspiera na buławie(regimencie dowódcy).

Na odwrociu portretu znajduje się napis: Hyacint Rigaud żył 84 lat(a). Portret Błażeja Krasińskiego – rok 1650-1749 malował HR – restaurowany w R.P. 1865 przez Andrzeja Dąbrowskiego. Błędnie określa on jednak zarówno osobę portretowanego, jak i twórcę obrazu. Możliwe, że został on naniesiony  przez Andrzeja Dąbrowskiego, który w 1865 przeprowadzał prace renowacyjne.  Wydaje się bowiem bezspornym faktem, że autorem kieleckiego wizerunku jest Michelangelo Palloni, włoski malarz sprowadzony do Polski przez rodzinę Paców, który w 1664 roku wstąpił na służbę do Jana Dobrogosta Krasińskiego. W czasach, gdy pracował przy dekoracji pałacu Krasińskich w Warszawie namalował dwa portrety swego pracodawcy. Jeden znajduje się w zbiorach wilanowskich, drugi w Kielcach. Porównanie obu tych wizerunków nie pozostawia wątpliwości zarówno w odniesieniu do modela, jak i autora obrazu.