Pożółkły kredowy papier na nim wydrukowane imię i nazwisko: Stefan Żeromski, poniżej napis:  Literat.

Patrzą na ten niewieki kawałek papieru można pokusić się o stwierdzenie, że Żeromski był skromnym człowiekiem. Otaczająca go sława nie spowodowała zmian w usposobieniu pisarza. Do końca swych dni pozostał spokojny i cichy. Świadczy o tym fakt umieszczenia obok nazwiska informacji, dotyczącej wykonywanego zawodu. Informacji, zdawałoby się zbędnej, bo któż w owym czasie nie znał nazwiska Żeromskiego. Jednakże pisarz zgodnie z obowiązującymi zasadami rządzącymi tworzeniem wizytówek, a także wrodzoną skromnością dopisał swą profesję.

Daty, w której zaczęto w Polsce używać biletów wizytowych, nikt ściśle nie zapisał. Potrzebę ich wywoływały tłumne zjazdy sejmowe do stolicy. Za Stanisława Augusta używanie kart podobnych było już rzeczą pospolitą, ale nikt nie kolekcjonował podobnych świstków i dlatego są one dzisiaj rzadkością. Bilety wizytowe z w. XVIII były nieco szersze od dzisiejszych przy tej samej przeciętnej długości, robione z grubego, białego połyskującego i prążkowego papieru, przydatnego do pisania inkaustem (…) w tradycji owych czasów mają początek bilety złocone i jaskrawe, używane dziś jeszcze do powinszowań przez osoby starej daty lub mniej wybrednego gustu [1].

W czasach współczesnych bilety wizytowe podzieli się na prywatne, urzędowe i wspólne małżonków. Na bilecie wizytowym można umieszczać korespondencję. Tekst jednak winien  być napisany odręcznie piórem na zadrukowanej stronie. W zwrotach stosuje się 3 osobę liczby pojedynczej. Na bilecie wizytowym nie umieszczamy daty ani swego podpisu.

Można tu stosować skróty zaczerpnięte z języka francuskiego:

p.c - pour condoler

p.f. – pour feliciter

p.r. – pour remercier

p.f.n.a.  – pour feliciter nouvel an

p.p. – pour presenter

p.p.c. – pour prendre conge

p.f.F.N. – pour feliciter Fete Nationale

Należy je napisać w lewym dolnym rogu.

 BIBLIOGRAFIA:

Gloger Z., Encyklopedia staropolska, t.I, W-wa 1974

Ikanowicz C., Piekarski J., Protokół dyplomatyczny i dobre obyczaje, Warszawa 2004

Sutor J., Korespondencja dyplomatyczna, Warszawa 2004 

[1] Gloger Z., Encyklopedia staropolska.