Autor rysunku, Stanisław Prauss (1902-1967) był malarzem, posługując się techniką olejną i akwarelową. Ponadto tworzył  również rysunki i grafikę (głównie książkową). Chociaż artysta studiował w warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych, przez całe życie związany był z Kielcami. W okresie okupacji artysta wykładał na kieleckim tajnym wydziale architektury. W swoim mieszkaniu stworzył swoistą galerię. W latach 1942-1944 było to również miejsce spotkań Towarzystwa Miłośników Kielc.

W 1944 roku Prauss został aresztowany i wywieziony do obozu Birkhahn-Mötzlich w Haale. Do rodzinnego miasta powrócił w 1945 roku.

Tematyka jego prac była bardzo szeroka - od pejzaży, poprzez portrety, martwe natury aż po sceny batalistyczne - jednak trzon jego twórczości stanowiły sceny związane z tematyką regionalną.

Stanisław Prauss w latach 1943-1944 stworzył serię sześciu rysunków, przedstawiających Kielce z czasów pobytu Stefana Żeromskiego w mieście.
Cykl  pozwala poznać wygląd  XIX-wiecznych ulic. Prace  powstały na podstawie rycin zamieszczonych w miesięczniku "Kłosy".

Jeden z nich przedstawia Bramę Krakowską od północnej strony. Budowla powstała prawdopodobnie na przełomie lat 20 i 30. XVIII wieku. Inicjatorem jej budowy był biskup Konstanty Felicjan Szaniawski Brama stanowiła część przejścia gankami pomiędzy najważniejszymi kieleckimi budynkami  kościelnymi: pałacem biskupim, katedrą, szkołą, kościołem św. Trójcy i seminarium.. Nie była to zatem typowa brama miejska, która jedynie „witała” przybyłych do miasta. Koło 1867 roku władze carskie podjęły decyzję o wyburzeniu budowli oraz połączonych z nią ganków, w celu otwarcia widoku na nowo wybudowaną cerkiew prawosławną.