Wiór negatywowy o regularnym przebiegu krawędzi bocznych, podgięty w części środkowej. Na fragmencie partii przypiętkowej wykonane jest wtórne zatępisko, na wierzchołku zachowany jest fragment powierzchni korowej, przekrój trójkątny. Piętka wielonegatywowa/daszkowata; pięcisko prawcowane/ przecierane; sęczek rozlany. Wierzchołek lekko utrącony. Zabytek wchodzi w skład zespołu 12 wiórów odkrytych przypadkowo w 1953 roku.