Wiór o regularnym przebiegu krawędzi bocznych, podgięty w części wierzchołkowej. Na jednym z boków zachowały się fragmenty powierzchni korowych oraz negatywowych (związanych z zaprawą), przekrój trapezowaty/ pięcioboczny. Wierzchołek nieznacznie utrącony. Zabytek wchodzi w skład zespołu 12 wiórów odkrytych przypadkowo w 1953 roku.