Topór został odkryty w 1915 roku przez Zdzisława Lenartowicza wraz z jedenastoma naczyniami glinianymi w grobie nr I na stanowisku „Grodzisko I” (Złota, pow. sandomierski). Narzędzie posiada obrys płaszczyznowy zbliżony do pięciobocznego i łódkowaty profil. Przez całą powierzchnię górną, zgodnie z osią przedmiotu, przebiega słabo wyodrębnione żeberko zanikające tuż przy opuszczonym ostrzu. Okaz posiada silnie wyodrębniony, wypukły obuch oraz okrągły otwór.