Krata w kształcie kotwicy wykonana z jednego kawałka żelaza, zdobiona. Kraty takie osadzano w oknach komór w trakcie budowy zrębu. Sztabka kotwicy na obu końcach posiada ostre kliny, które wbija się w belki stanowiące górne i dolne obramienie okienka. W części centralnej kraty znajdują się (rozchylone na zewnątrz) zadziory w formie półksiężyców. Powierzchnia kraty ozdobiona jest ornamentem geometrycznym (motywem jodełki) przy pomocy przecinaka. W budownictwie chłopskim kraty żelazne zaczęły się upowszechniać dopiero w drugiej połowie XIX wieku, i to wśród warstwy najzamożniejszej. Kraty znalazły zastosowanie przede wszystkim w oknach komór – zabezpieczały przechowywane tam zapasy przed zakusami nieproszonych gości.