Gliniana figurka jeźdźca o mocno uproszczonej formie jest sztywno osadzona na grzbiecie konia i umieszczona na prostokątnej podstawce. Na grzbiecie zwierzęcia i w tylnej części korpusu umieszczone są otwory do gwizdania. Zabawka pokryta jest szkliwem w odcieniu jasnego brązu.

Zabawki ceramiczne wykonywane były (jeszcze w latach 30. XX stulecia) we wszystkich ośrodkach garncarskich, na marginesie zasadniczej produkcji. Tematycznie nawiązywały one do figurek lepionych przez same dzieci. Najczęściej były to miniaturowe instrumenty muzyczne – gwizdawki o formach zwierząt i ptaszków, fujarki, a także gliniane lalki i miniaturowe naczynia. Gwizdek w postaci jeźdźca na koniu jest typowym przykładem tego typu zabawek. Temat ten był także przedstawiany w formie rzeźby.