Na pierwszym planie artysta umieścił paradnie pomalowany wóz zaprzężony w parę koni, a na nim woźnicę i ośmiu muzykantów ubranych „po krakowsku”- strój obowiązujący w regionie, z którego sam się wywodził. Na głowach grajków charakterystyczne czerwone rogatywki z pękami pawich piór. Scena przedstawiona jest w ruchu: konie jadą poganiane przez woźnicę, muzykanci grają, w typowym dla okolicy składzie instrumentów. Rysunek postaci, zwierząt, szczegóły budowy wozu podkreślił artysta grubą kreską czarnego konturu. Drzewa i liście, stanowiące tło kompozycji potraktował Franusiak malarsko operując swobodnie kolorem i jego nasyceniem. Malował z pamięci starając się wiernie oddać rzeczywistość, którą zawsze bacznie obserwował.