Studiowała na ASP w Krakowie u Xawerego Dunikowskiego (dyplom 1935), współzałożycielka, wraz z bratem Józefem, teatrzyku CRICOT (projektantka kostiumów), członkini Grupy Krakowskiej, rzeźbiarka, najbliższa przyjaciółka rzeźbiarza Henryka Wicińskiego, aktywnie uczestnicząca w latach 1930. w ruchu robotniczym, przekonana o konieczności stworzenia wspólnego frontu artystów z proletariatem w walce z maltretującą władzą. Obraz z kolejnego, ulubionego przez autorkę, cyklu monotypii wykonywanych od końca lat 1940. (Głowy, Wyrazy, Figury, Postacie, Chwyty, Trzaski, Filtry, Rytm, Penetracje), traktowanych prawdopodobnie jako kontynuacja zarzuconych przed 1945 doświadczeń z rzeźbą. Od początku lat 1950. Jarema coraz rzadziej odwoływała się do przedstawień figuralnych na korzyść abstrakcyjnych. Piękny przykład bezkompromisowej drogi twórczej w okresie socrealizmu. Muzeum Narodowe we Wrocławiu w 1998 przygotowało jej wielką monograficzną wystawę.

Stała Galeria MNKi 2019.