Urodził się w Gackach k. Szydłowa na Kielecczyźnie, ukończył Liceum Plastyczne w Kielcach w pracowni drewna i ASP w Warszawie (pracownie Stefana Gierowskiego, Haliny Chrostowskiej i Józefa Pakulskiego, dyplom 1972, obecnie jest profesorem malarstwa tamże). Współzałożyciel grupy artystycznej Sympleks S4 (obok Andrzeja Bąkowskiego, Maji Gumińskiej, Piotra Kasprzaka, Janiny Kowalewskiej-Tarkowskiej, Ryszarda Owczarka, Piotra Szemińskiego i Krzysztofa Wachowiaka). Prace także w zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie i wielu kolekcjach prywatnych. W trudnej epoce postmodernizmu wypracował własny styl nowoczesnego malarstwa sztalugowego w oparciu o żywy, fakturalny kolor i zmysłową figurację. Wychodząc od ciepło-zimnej abstrakcji, zawsze metaforycznie tytułowanej, a bliskiej warsztatowo europejskim mistrzowskim dokonaniom Nicolasa de Staëla czy Serge’a Poliakoffa, doszedł do osobistego figuralnego wariantu malarstwa-moralitetu, które śmiało można porównać formalnie ze sztuką abstrakcyjnego ekspresjonisty Willema De Kooninga, a bardziej całościowo, biorąc pod uwagę duchową motywację, ze sztuką autentycznie religijnego katolika i Paryżanina George’a Rouaulta, syna stolarza, autora, podobnie jak Czapla, licznych nieortodoksyjnych czarnokonturowych, gwałtownych, bogatych malarsko przedstawień Chrystusa (w tym Veraikonów) i Madonny. Najświeższe relacje łączą Czaplę z Nowymi Dzikimi (Neue Wilde), choć jego obrazy pozostają zawsze kolorystycznymi ucztami.

Św. Franciszek łączy moralitet lat 1990.i 2000. z zachwytem kolorem i materią lat 1970.