Urodził się w Gackach koło Szydłowa na Kielecczyźnie, studiował na ASP w Warszawie (pracownie Stefana Gierowskiego, Haliny Chrostowskiej i Józefa Pakulskiego, dyplom 1972), wieloletni profesor malarstwa na macierzystej uczelni, współzałożyciel grupy artystycznej Sympleks S4 (obok Andrzeja Bąkowskiego, Maji Gumińskiej, Piotra Kasprzaka, Janiny Kowalewskiej-Tarkowskiej, Ryszarda Owczarka, Piotra Szemińskiego i Krzysztofa Wachowiaka). W trudnej epoce postmodernizmu wypracował własny styl nowoczesnego malarstwa sztalugowego w oparciu o żywy, fakturalny kolor i zmysłową figurację. Wychodząc od ciepło-zimnej abstrakcji, zawsze metaforycznie tytułowanej, a bliskiej warsztatowo europejskim mistrzowskim dokonaniom Nicolasa de Staëla czy Serge’a Poliakoffa, doszedł do osobistego figuralnego wariantu malarstwa-moralitetu, które śmiało można porównać formalnie ze sztuką abstrakcyjnego ekspresjonisty Willema De Kooninga, a bardziej całościowo, biorąc pod uwagę duchową motywację, ze sztuką autentycznie religijnego katolika i Paryżanina George’a Rouaulta, syna stolarza, autora, podobnie jak Czapla, licznych nieortodoksyjnych czarnokonturowych, gwałtownych, bogatych malarsko przedstawień Chrystusa (w tym Veraikonów) i Madonny. Najświeższe relacje połączyły Czaplę z Nowymi Dzikimi (Neue Wilde), choć jego obrazy pozostają zawsze kolorystycznymi ucztami. Prace także w zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie i wielu kolekcjach prywatnych.

Tors helleński, 1989, sygn. p.g.r.: czapla / 89., węgiel pastel akryl płótno, 153,5 x 67,5 cm, zakup od artysty 2011, MNKi/W/1248