Studiował na SSP w Warszawie u Stanisława Lentza, w latach 1920. związany najpierw z formistami, a później, już do końca swego niezwykle pracowitego życia, z ruchem par excellence awangardowym, członek grup Blok, Praesens i a.r., w bardzo bliskich kontaktach z pionierami i protagonistami europejskiej awangardy - Pietem Mondrianem, Michelem Seuphorem, Jeanem Arpem, Theo Van Doesburgiem, członek międzynarodowych grup Cercle et Carré i Abstraction-Création, przekazał w 1931 wraz z Janem Brzękowskim kolekcję 75 prac europejskich awangardzistów do Miejskiego Muzeum Historii i Sztuki im. J. i K. Bartoszewiczów (obecnego Muzeum Sztuki w Łodzi), jako bezterminowy depozyt grupy a.r., Nagroda im. J. G. Herdera 1972, dużo pisujący o sztuce, publikujący własne manifesty, rozpoznawany za granicą wraz z dwójką podobnych sobie klasyków Władysławem Strzemińskim i Katarzyną Kobro. W przeciągu długiego życia Stażewski nigdy nie przekraczał granic zimnej, geometrycznej abstrakcji wykazując w tym rzadką, charakterystyczną dla siebie konsekwencję.

Kompozycja nr 43, 1973, sygn. i opis autorski na odwrocie: nr 43 - 1973/H. Stażewski, olej płótno, 60 x 60 cm, zakup od artysty 1976, MNKi/W/1027

Bibl.: Oborny A., Kronika muzealna 1976, [w:] Rocznik Muzeum Narodowego w Kielcach 1980, t. XI, s. 286/287, il. 22; Najcenniejsze zabytki Muzeum Narodowego w Kielcach, Kielce 2008, kat. II/101, s. 96, il. s. 97

Wyst.: Desa Works of Modern Art, 1973?; Malarstwo Polski Ludowej-Tendencje-Kierunki, MNKi 1979