Henryk Czarnecki  (1889-1972)

Urodził się w Czaplach Wielkich w ówczesnym województwie krakowskim, studiował w ASP w Krakowie (pracownie Teodora Axentowicza, Józefa Pankiewicza i Józefa Mehoffera, 1905–1910, dyplom 1912), od 1915 oddany pedagog w szkołach Kielecczyzny i Kielc, konserwator w kościołach w regionie i Dawnym Pałacu Biskupów Krakowskich (obecnie siedziba Muzeum), współorganizator Koła Adeptów Sztuk Pięknych (1924–1928) i Świętokrzyskiego Towarzystwa Miłośników Sztuki (1927–1939), współpracownik miesięcznika „Radostowa” (1936–1939), w czasie II wojny światowej nauczyciel w szkolnictwie zawodowym i tajnym (wraz z Ryszardem Praussem), w 1945 założyciel Wojewódzkiej Szkoły Rzemiosł Artystycznych, upaństwowionej w 1949 (obecne kieleckie liceum plastyczne), jej dyrektor w latach 1945–1966, w 1956 współzałożyciel kieleckiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych. Córka Wanda Czarnecka (1913–2007) podarowała największą część jego spuścizny artystycznej Muzeum Narodowemu w Kielcach.

Pamiątka wykonana dla Spółdzielni Pracy Twórczość w Kielcach

Baba Jaga na miotle i księżyc, 1960., olej deska, 5,8 x 6,9 cm, legat Wandy Czarneckiej 2009, MNKi/W/1227

Bibl.: Donatorzy Muzeum Narodowego w Kielcach [katalog wystawy w Muzeum Narodowym w Kielcach], red. J. Mielcarska-Kaczmarczyk, Kielce 2008, kat. I/23, s. 18.