Studiował w Konserwatorium Muzycznym w Poznaniu w latach 1922–1928, od 1925 w poznańskich prywatnych pracowniach artystycznych, zarabiał na życie muzyką (opera, filharmonia, kawiarnia), utrzymywał kontakty z przedwojennym komunistami, współzałożyciel w 1947 poznańskiej awangardowej grupy malarzy, rzeźbiarzy, architektów i fotografików 4 F + R (Forma, Farba, Faktura, Fantastyka + Realizm), przyjął doktrynę realizmu socjalistycznego, potem powrócił do malarstwa taszystowskiego, dekalkomanii i malarstwa materii opartego na metodzie drippingu. Prace w zbiorach kilkunastu polskich muzeów narodowych i okręgowych oraz w Muzeum Sztuki w Łodzi.