Studiowała na ASP w Krakowie (dyplom 1950, pracownie Jerzego Fedkowicza, Jana Rudnickiego i Czeslawa Rzepińskiego). Dzieciństwo spędziła w Kielcach, członkini grupy Wiosna - 57. Wystawiała na przełomowej dla polskiej sztuki w okresie umierającego socrealizmu Ogólnopolskiej Wystawie Młodej Plastyki w 1955 w Warszawie w arsenale Władysława IV (pod hasłem Przeciw wojnie przeciw faszyzmowi) pośród 244 artystów. Zofia Puszczyńska w Kielcach w latach 1950. tworzyła razem ze swoim ówczesnym mężem malarzem krakowskim Stanisławem Wałachem (1919-1983), także w czynie społecznym (malowanie i odnawianie szkół, świetlic i kawiarni), wystawiała w ramach grupy twórczej W-57, której działalność zainaugurowała wystawa Wiosna 57 w ówczesnym Muzeum Świętokrzyskim, a w kwietniu i maju 1958 Muzeum pokazało wspólną wystawę prac jej i Walacha przygotowaną przez TPSP. Następny ich wspólny pokaz w Muzeum miał miejsce w sierpniu 1959, a we wrześniu w salach Uniwersytetu Ludowego w Rożnicy. Później wystawiała stale w Krakowie, jej obrazy od czasu do czasu pojawiają się na ogólnopolskich aukcjach - mają duże walory dekoracyjne, to przede wszystkim stylizowane i zgeometryzowane portrety, martwe natury i pejzaże w oleju i akwareli, które w Polsce zawsze się podobają. Zamek w Kielcach - w tamtym czasie często tak nazywano pałac kielecki - jest jednym z dwóch prac Puszczyńskiej w zbiorach Muzeum (obok Żniw pod Moskwą).