Studia na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu im. S. Batorego w Wilnie, Wydziale Sztuk Pięknych Litewskiej Akademii w Wilnie, Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu im. M. Kopernika w Toruniu, dyplom 1948. Jedyny malarski przykład polskiego realizmu socjalistycznego (socrealizmu) w kolekcji. Jest to przykład standartowo reprezentatywny dla tego niesamorodnego kierunku w sztuce polskiej i właśnie przez swą modelowość warty pokazania, pomimo jego wyjątkowości w kieleckich zbiorach i mało znanego autora - w socrealizmie jednak doktrynalnie nie miało to większego znaczenia. Polski socrealizm, choć narzucony, nieodwracalnie naznaczył polską sztukę począwszy od późnych lat 1950. - tak, jeśli chodzi o bujny rozwój kierunków abstrakcyjnych różnych odmian następujących po nim (zasada absolutnej negacji), jak realistyczne nawiązania z lat 1970.-1980. oparte na założeniu konieczności społeczno-politycznej aktywności artysty. Omawiany obraz jest przykładem sztuki nieautentycznej, powstałej na czysto ideologiczno-polityczne zamówienie. „Sztuka realizmu socjalistycznego winna zamykać w sobie dotychczasowe osiągnięcia wszystkich epok, dlatego musi umieć czerpać z wielkich realistycznych tradycji narodowych i ogólnoludzkich.” Lucjan Motyka, 1952/1953