Absolwent Liceum Sztuk Plastycznych w Lublinie, studia na Wydziale Medycznym UMSC i historii sztuki KUL, członek lubelskich awangardowych grupa artystycznych Zamek i Grupa Lubelska. Od lat 40. XX w. interesował się astronomią, kosmonautyką, science-fiction, malowanie rozpoczął od aluzyjnej figuracji i surrealizmu, włączywszy w to tak charakterystyczną dla surrealistów technikę jak dekalkomania, w 1958 powstały pierwsze prace ze znanego i cenionego cyklu ciepło abstrakcyjnych Formur typu informel tworzonych z masy plastycznej techniką własną, od połowy lat 60. XX w. zwrócił się ku abstrakcji geometrycznej tworząc tak charakterystyczne dla siebie collage’owo-półprzestrzenne kompozycje z cienkich łukowatych przeważnie czarnych, białych i czerwonych listewek, wiele z nich zaliczyć można do międzynarodowego kierunku op-art (optical art) lat 60. XX w., wykorzystującego prawa iluzji, fizjologii i psychologii postrzegania, teorię widzenia i koloru (z tego cyklu Muzeum posiada Permutacje z ok. 1967, MNKi/W/1143). Dzieła Jana Ziemskiego, na najwyższym możliwym poziomie, niewątpliwie można zestawić z arcydziełami pioniera i najwybitniejszego przedstawiciela tego kierunku Victora Vasarely.

Jedyny dar wdowy po artyście dla Muzeum po wystawie artysty w Muzeum 2009, jedna z wieloelementowego cyklu, nie wystawianego, pokaz kielecki był pod tym względem precedensowy – zaprezentowano na nim także prace najwcześniejsze, socrealistyczne i abstrakcyjne (abstrakcja ciepła, niegeometryczna), nawiązujące do ulubionych technik pierwszych europejskich awangard.

Bibl.: Rajkowska I., Jan Ziemski. Z polskich kolekcji prywatnych / From the Polish Private Collections, Muzeum Narodowe w Kielcach, Kielce 2009, s. 53, kat. 31, il. kol.

Wyst.: Jan Ziemski. Z polskich kolekcji prywatnych, MNKi 2009