Obiekt z kolekcji polskiej sztuki współczesnej Działu Rycin, jedna z kilku prac Konrada Srzednickiego, przedstawiciela surrealizmu. Widok z góry na centralny plac Wenecji zamknięty fasadą bazyliki św. Marka, którą wieńczą ukazane od środka kopuły, ozdobione mozaikami. Relacje przestrzenne pomiędzy poszczególnymi częściami budowli zostały potraktowane swobodnie. Pierwszy plan przecinają w pionie dwie nakładające się na siebie dzwonnice, różniące się wysokością i zwieńczeniem, jedna z nich posiada gloriettę. W  nienaturalnym oświetleniu, z  nieregularnymi plamami cienia, poruszają się  sylwetki czterech koni  zmierzających  parami w różnych kierunkach. Wizja artysty ożywiła tu odlane w brązie posągi zwierząt ustawione nad głównym wejściem do bazyliki, będące symbolem miasta. W centrum placu stąpa  koń w nienaturalnej skali, z głową zwróconą do tyłu, narysowany grubą linią. Jego kontur nakłada się na widoczna w głębi architekturę. Pozostałe rumaki unoszą się w powietrzu, zastygłe w pozach naśladujących posągi. Sam plac pozbawiony jest ludzi za wyjątkiem drobnej postaci ukazanej od tyłu wpatrzonej w bazylikę św. Marka, którą może być sam artysta.