Scena w zamkniętej przestrzeni wnętrza o gładkich ścianach, wyraża klasyczne ideały piękna zawarte w rysunku postaci, poza nimi brak w niej zbędnych szczegółów.   Artysta nie podkreślił różnicy wieku pomiędzy młodą Marią a starszym Józefem. Przedstawienie ma wymiar symboliczny, o czym świadczy skoncentrowanie akcji wokół tacy z owocami granatu, które w tym przypadku oznaczają znak miłości jaką św. Józef obdarza Dzieciątko.Jedna z kilku prac włoskiego rytownika Francesco Bartolozziego, przechowywanych w zbiorach Muzeum Narodowego w Kielcach. Powstała we wczesnym okresie jego twórczości związanym z Wenecją, do której przybył z rodzinnej Florencji. Przez 6 lat uczył się w tym mieście sztuki rytowniczej w warsztacie  Josepha Wagnera.  Prezentowana praca należy do serii 12 reprodukcji rysunków  Francesco Barbieri – Guercina, wydanej w 1764 r.  Wykonana przez niego  scena ze Świętą Rodziną pochodziła z kolekcji ambasadora brytyjskiego w Wenecji Josepha Smitha, gromadzącego w swojej rezydencji nad Canale Grande bogate zbiory malarstwa, grafiki, książek. Praca wzbudziła zainteresowanie  Richarda Daltona wysłannika króla Anglii Jerzego III, który zaangażował  F. Bartolozziego na królewskiego rytownika z pensją 300 funtów rocznie.

Bibliografia

Krzysztof  Krużel, Jan Motyka, Francesco Bartolozzi, Ryciny ze zbiorów graficznych Biblioteki PAN w Krakowie, Międzynarodowe  Centrum Kultury,   Kraków 1995.