W centrum kompozycji ukazany na wprost starszy mężczyzna z brodą, siedzący na kamiennej ławie, lewą ręką dotyka ułożonego na wznak młodzieńca, prawą obejmuje chłopca siedzącego na jego kolanie. Na pierwszym planie ukazana od tyłu klęcząca postać z uniesionymi do góry rękoma         W głębi z lewej siedzący półnagi młodzieniec z dłonią zaciśniętą na wylewie pustego dzbana. Szkic przedstawia wydarzenie opisane przez Dantego                   w 33  pieśni  części Piekło  „Boskiej  Komedii”. Hrabia Ugolino skazany przez wrogów na śmieć głodową, zostaje zamknięty w wieży wraz z synami. Prawdopodobnie szkic stanowi pierwszą wersję kompozycji całej sceny, do której Rafał Hadziewicz wykonał również studium obejmujące Ugolina                   z przytulonym do jego boku synem (MNKi /GR/ 337.Kolejną  wersję tematu kaźni Ugolina ukazuje  rysunek ze zbiorów Muzeum Narodowego w Poznaniu.

Bibliografia J.Puciata-Pawłowska, Rafał Hadziewicz 1803-1886.Życie i twórczość, Towarzystwo Naukowe w Toruniu 1961, s. 303,305-306.