W latach 20. XVIII wieku w wytwórni porcelany w Miśni udało się w końcu uzyskać odpowiedni efekt dekorowania wyrobów porcelanowych kładzionym podszkliwnie kobaltem. Nanoszone w ten sposób zdobienia nawiązywały do motywów dalekowschodnich. Najpopularniejszy z kobaltowych miśnieńskch wzorów, stosowany od końca lat 30. XVIII wieku, szczególną popularność zyskał dopiero ponad sto lat później. Wtedy też nazwany został cebulowym (Zwiebelmuster). Nazwa odnosi się do elementów dekoracji, owoców brzoskwini i granatu, mylnie, ze względu na swój kształt, uznanych za cebule. W zbiorach Muzeum Narodowego w Kielcach wzór ten pojawia się na wielu naczyniach, wyprodukowanych w miśnieńskiej wytwórni w XVIII i w drugiej połowie XIX wieku. Jednym z nich jest owalny półmisek o wgłębionym dnie i wąskim, lekko skierowanym ku górze kołnierzu o faliście zarysowanej krawędzi. Kobaltową podszkliwną dekorację dna stanowi część wzoru cebulowego – "schakiako" - motyw wygiętego pędu bambusa z oplecioną wokół gałązką clematisu, gałązki chryzantemy i gałązki z kwiatem "ominashi". Na wrębie znajduje się, określony okręgami, szlak z falistej wici z palmetkami, przerywanej w czterech miejscach czteropłatkowymi kwiatkami. Na kołnierzu widnieją, ułożone naprzemiennie, przypominające cebule owoce granatu i brzoskwini w otoczeniu pojedynczych, ulistnionych gałązek.

Na spodzie dna sygnatura: wykonane kobaltem podszkliwnie skrzyżowane miecze