Empirowy zegar w kształcie urny z sygnaturą berlińskiego zegarmistrza Benjamina Friedricha Schunigka na mechanizmie. Werk znajduje się w szafce z czernionego drewna w formie urny, ustawionej na kwadratowej podstawie, zwieńczonej szyszkami i globusem.

Forma obudowy pojawiła się pod koniec XVIII wieku we Francji, ale największą popularność zyskała w okresie Cesarstwa. Jej powodzenie powoduje trudność w ustaleniu, czy została ona wykonana we Francji, czy tylko jest wzorowana na francuskiej. Nie ulega jednak wątpliwości, że mechanizm powstał w Berlinie, w zakładzie Benjamina Friedricha Schunigka (1774-1841), współpracownika George Adolphe Nevira, zegarmistrza Fryderyka II Wielkiego. W 1803 roku Nevir przekazał swój zakład Schunigkowi, ten natomiast po 1815 roku, oddał go w ręce syna założyciela firmy Dominique Nevira. Stąd też datowanie zegara na lata przed rokiem 1815.

Analogiczny zegar w zbiorach Märkisches Museum Berlin (nr inw. III 54,7, tu tarcza z napisem "B.F. Schunigk Berlin").