Skrzynia jest jednym z niewielu sprzętów, których autorstwo przypisuje się konkretnemu rzemieślnikowi.  Hilarion,  był bratem laikiem w zakonie franciszkańskich obserwantów, których w Polsce zwano bernardynami. Działał przed 1667 rokiem (to data jego śmierci). W inskrypcji obok  jego imienia widnieje napis S POSNANIA, a nekrologi nazywają go Poznanius.  Może to świadczyć zarówno o tym, że zakonnik pochodził z tego właśnie miasta, ale równie dobrze może określać jego przynależność do konwentu poznańskiego. To, że Hilarion działał na terenie klasztoru dawało mu dużo większe możliwości niż stolarzom zrzeszonym w miejskich cechach. Choć najprawdopodobniej nie otrzymywał za swą pracę wynagrodzenia, to jednak nigdy nie miał problemu z utrzymaniem się, gdyż utrzymywał go macierzysty zakon. Nie musiał więc zabiegać o zlecenia, przyjmować wszystkich propozycji i wykonywać zleconych prac jak najszybciej. Nie był zmuszony do zdobywania tytułu mistrza, który  dostępny był tylko wąskiej grupie rzemieślników  z powodu wysokich kosztów. Pracował bez kontroli cechu. Jego warsztat  mieścił się w klasztorze poznańskim, najbogatszym w Wielkopolsce, stąd zapewne był dobrze wyposażony i rozbudowany. Nic dziwnego, że jego nekrolog nadaje mu miano mensator optimus.

Ekspozycja stała, Galeria Malarstwa Polskiego i Europejskiej Sztuki Zdobniczej.