Dwie głowy

Maria Jarema (1908-1958)
Lata 50. XX w.
Monotypia papier, sygn.? p.d.r.
Wymiary: 82,7 x 58,3 cm
Zakup 1980
Nr inw. MNKi/W/212

   Studia na ASP w Krakowie u Xawerego Dunikowskiego, dyplom 1935, współzałożycielka, wraz z bratem Józefem, teatrzyku CRICOT (projektantka kostiumów), członkini Grupy Krakowskiej, rzeźbiarka, najbliższa przyjaciółka rzeźbiarza Henryka Wicińskiego, aktywnie uczestnicząca w latach 30. w ruchu robotniczym, przekonana o konieczności stworzenia wspólnego frontu artystów z proletariatem w walce z władzą.
   Obraz z kolejnego, ulubionego przez autorkę, cyklu monotypii wykonywanych od końca lat 1940. (Głowy, Wyrazy, Figury, Postacie, Chwyty, Trzaski, Filtry, Rytm, Penetracje), traktowanych prawdopodobnie jako kontynuacja zarzuconych przed 1945 rokiem doświadczeń z rzeźbą. Od początku lat 50. Jarema coraz rzadziej odwoływała się do przedstawień figuralnych na korzyść abstrakcyjnych. Piękny przykład bezkompromisowej drogi twórczej w okresie socrealizmu. Muzeum Narodowe we Wrocławiu w 1998 roku przygotowało jej wielką monograficzną wystawę.
 
Bibliografia:

    Kuczyński J., Oborny A., Postoła E., Kronika muzealna 1979-1982, w: Rocznik Muzeum Narodowego w Kielcach, t. 13, Kraków-Wrocław 1984, s. 442

Wystawy:

    Stała galeria MNKi od 2006. Współczesne malarstwo polskie ze zbiorów Muzeum Narodowego w Kielcach, MNKi 1998/1999.

 
Opracawała: Iwona Rajkowska