Jan Dobkowski, Sytuacja P. E.

sygn. na odwrocie i opis autorski p.g.r.: Jan Dobkowski...
olej, płótno, wym. 61 x 50 cm
zakup od artysty, 1983
MNKi/W/141

Jan Dobkowski studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, gdzie był uczniem profesora Juliusza Studnickiego i profesora Jana Cybisa. Jeszcze w czasie studiów, jako Dobson wraz z Jerzym Zielińskim, jako Jurry, założył dwuosobową grupę artystyczną Neo-Neo-Neo, która buntowała się przeciwko malowaniu w pseudoimpresjonistycznym stylu. Dobkowski wypracował swój własny, wszędzie rozpoznawalny styl, korzeniami sięgający secesji. Jego obrazy są wieloczęściowe, a wycinane w płycie paździerzowej figury w mocnej czerwieni i zieleni, odwołują się do wiecznotrwałych, erotycznych, prokreacyjnych związków łączących kobietę i mężczyznę, a także do dominującego pierwiastka kobiecego i podległego męskiego. Ostatnia faza twórczości artysty odbiega znacznie od jej początków – to obrazy wielobarwne, mozaikowe, generalnie abstrakcyjne. Jedyna praca artysty, która znajduje się w kolekcji Muzeum pochodzi z klasycznego okresu twórczości Dobsona – tło zielone, czerwone figury, wyolbrzymiony, dominujący pierwiastek kobiecy z charakterystycznym zaakcentowaniem płci przeciwstawiony jest męskiemu biegunowi.

Bibliografia:
Kuczyński J., Oborny A., Postoła E., Kronika muzealna 1979–1982, w: „Rocznik Muzeum Narodowego w Kielcach”, t. 13, Kraków–Wrocław 1984, s. 49
Kronika muzealna 1983, w: „Rocznik Muzeum Narodowego w Kielcach”, t. 14, Kraków–Wrocław 1985, s. 349
Oborny A., Nabytki artystyczne w roku 1984. Dział Malarstwa i Rzeźby, w: „Rocznik Muzeum Narodowego w Kielcach”, t. 15, Kraków 1990, s. 403

Wystawa:
Współczesne malarstwo polskie ze zbiorów Muzeum Narodowego w Kielcach, Muzeum Narodowe w Kielcach 1998/1999

Oprac. Iwona Rajkowska