Jan Jaromir Aleksiun, Teatr uliczny

1988, sygn. l.d.r.: Teatr uliczny J.J.Aleksiun 88/wg źródeł
tempera, papier
50 x 71,2 cm
nr inw. MNKi/W/2

Jan Jaromir Aleksiun (ur. 1940) – rysownik, grafik, malarz, plakacista. Studiował w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych we Wrocławiu na Wydziale Ceramiki. Dyplom tej uczelni zdobył w 1966 roku kształcąc się pod kierunkiem Stanisława Dawskiego. Od 1970 roku został etatowym pracownikiem PWSSP, początkowo jako asystent, od 1973 roku jako adiunkt. W 1979 roku uzyskał tytuł doktora habilitowanego, a w 1990 tytuł profesora.

Tworzył grupę artystyczną, do której należeli również: Eugeniusz Get-Stankiewicz, Jerzy Czerniawski, Jan Sawka i Roman Kowalik.

Szymon Bojko, polski historyk i krytyk sztuki, pisał o Janie Jaromirze Aleksiunie: „osiągnął doskonałe rezultaty przede wszystkim w rysunku. Wypracował technikę polegającą na pokrywaniu papieru warstwami farby, na ich zmywaniu i wielokrotnym ponawianiu tej samej operacji”.

Teatr uliczny to przedstawienie symboliczno-groteskowe nawiązujące do współczesnych autorowi wydarzeń politycznych w Polsce w okresie kończącego się realnego socjalizmu, w czasie którego częstymi formami „wypowiedzi” społeczeństwa były manifestacje, strajki i rozruchy uliczne.

Bibliografia
Jeżewska, Nabytki działów artystycznych i regionalnych w latach 1987–1988. Dział Malarstwa i Rzeźby, w: „Rocznik Muzeum Narodowego w Kielcach” 1993
t. 17, s. 275, 278, poz. 2.

Wystawa

Współczesne malarstwo polskie ze zbiorów Muzeum Narodowego w Kielcach, MNKi 1998/1999.